artık tamamen umutsuz olduğumu görüyorum yaşamak için... ülkem yangın yeri, haksızlıklar, ölümler, işkenceler, yasaklar diz boyu...özgürlük bir anlık zevk gibi neredeyse...her an yitirilebilir hissiyatı ile günümü geçiriyorum. bu yükselen artan faşizm beni artık gerçekten korkutuyor... endişeli ve korkarım umutsuzum artık...kendimden, bugünden, gelecekten ve her şeyden...